عبدالحسن صمدنژاد با بیان اینکه موقعیت جغرافیایی استان فارس در  منطقه خشک نیمکره شمالی و خشکسالی های پی در پی منجر به کاهش نزولات جوی در سال های اخیر شده و این یک زنگ خطر جدی است که ما را ناگزیر به صرفه جویی در منابع آب و تغییر الگوی کشت در برخی از محصولات پرآب بر از جمله برنج می کند، افزود: از طرفی کشاورزان تامین کننده امنیت غذایی کشور و ضامن خوداتکایی این مرز و بوم بوده که معیشت جمعی از آنها وابسته به کاشت برنج است. 

وی با بیان اینکه از دیر باز برنج در 13 شهرستان استان فارس کشت می شده، افزود: در گذشته بیشترین سطح زیر کشت برنج در پایاب سد درودزن شامل شهرستان های خرامه و مرودشت بوده است که به دلیل خشکسالی های طویل المدت سنوات اخیر، عملاً کاشت برنج و برخی از محصولات در شهرستان خرامه از بین رفته و کاشت سایر محصولات نیز محدود شده است.

این مقام مسئول با اشاره به اینکه کاهش منابع آبی سطح زیر کشت برنج را به شدت تحت تأثیر قرارداده افزود: این محصول در سال 86، در سطح 46هزار هکتار کشت می شده، که در پایان سال 96 به 32هزار هکتار تقلیل یافته است.

صمدنژاد به اقدامات سازمان جهاد کشاورزی در ممانعت از کشت برنج پرداخت و اشاره کرد، دیدار چهره به چهره با مسئولین شهرستان ها شامل ائمه جمعه، فرمانداران، بخشداران، دادگستری، شوراهای اسلامی، شورای نظام صنفی صورت گرفته  و ضمن تشکیل جلسه با بهره برداران، صورت جلساتی مبنی بر تقلیل کشت به میزان 30درصد متوسط سطح زیر کشت 5نسبت به سال گذشته تنظیم گردید.

همچنین با نصب اطلاعیه و بنر مبنی بر ضرورت کاهش کشت برنج در مراکز، معابر، مساجد، تشکیل دوره های آموزشی و ترویج و انتقال اطلاعات به صورت چهره به چهره اشاره نمود و افزود با توجه به جمیع اقدامات انجام شده شاهد کاهش سطح زیرکشت برنج در استان فارس هستیم.

صمدنژاد با بیان اینکه کاهش سطح زیر کشت برنج نیاز به مرور زمان و رفع برخی موانع اقتصادی- اجتماعی و حاکمیتی داشته، افزود: بهره وری اقتصادی بالای برنج نسبت به سایر محصولات، سابقه دیرینه کشت این محصول و نهادینه شدن آن در فرهنگ کشاورزی منطقه، از جمله موانع اقتصادی- اجتماعی است.

وی همچنین عدم وجود قوانین بازدارنده، عدم نصب کنتور هوشمند توسط وزارت نیرو و عدم وجود بازار تضمینی خرید برای محصولات کشاورزی جایگزین را از موانع حاکمیتی در سطح زیر کشت برنج دانست.

این مقام مسئول مهمترین راه­کار برای اصلاح الگوی کشت و حفظ و بهبود منابع آب، مدیریت برداشت از سفره آب زیرزمینی دانست و افزود: مهمترین روش نصب کنتورهای هوشمند و تحویل آب به کشاورز بر مبنای پروانه مجاز بهره­برداری و با محاسبه بیلان آبی هر دشت است. باتوجه به وجود چاه های غیرمجاز مسلوب­المنفعه کردن این چاه ها و برخورد با متخلفین از طرف وزارت نیرو می تواند بر کنترل بیلان دشت ها مؤثر باشد.

به گفته صمدنژاد، تعیین تکلیف ادوات کاشت، داشت و برداشت برنج و صنایع جانبی احداث شده از جمله کارگاه های برنجکوبی، ایجاد بازار برای محصولات کشاورزی جایگزین و تصویب قوانین بازدارنده در مجلس شورای اسلامی در خصوص کشت های پر آب بر از جمله راه کارها در محدود کردن کشت های پرآب بر مانند برنج است.