به گزارش روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی استان فارس، بخشی از پیام مجتبی دهقان پور به شرح ذیل است:
کشور ایران چهارمین کشور تولید کننده انجیر دنیا بوده و در این میان استان فارس در ایران، به تنهایی تولید بیش از 90 درصد انجیر خشک را به خود اختصاص داده است.
نقش انجیرستان به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در معیشت وزندگی مردمان مناطشان انکارناپذیر می باشد، تلاش بی منت کشاورزان ردای پر افتخاریست بر دوش تلاشگران صدیق و خداجو که با خدمت صادقانه پیوند می خورد و پاداشی جز درپیشگاه پروردگار متعال ندارد.
استان فارس دارای 51 هزار و 364 هکتار باغ انجیر و بالغ بر یک هزار هکتار باغ بَر انجیر است. شهرستان استهبان استان فارس با دارا بودن بیش از 23 هزار هکتار سطح زیر کشت انجیر به صورت دیم به عنوان بزرگترین انجیرستان دیم جهان شناخته می شود که از نظر کیفی منحصر به فرد بوده و دارای یک اکوسیستم و اقلیم خاص می باشد که سنت ها و دانش بومی حاکم به توسعه این باغ قدیمی کمک کرده است.
تولید انجیر خشک در استان فارس در سال جاری حدود 40 هزار تن بوده است که در این میان شهرستان استهبان با تولید متوسط 15 هزار تن در سال بزرگترین تولید کننده انجیر خشک استان است. قدمت برخی از درختان انجیر این شهرستان به بیش از 400 سال نیز می رسد.
انجیر خشک ایران به ویژه منطقه استهبان استان فارس از نظر کیفی در سطح جهان منحصر به فرد بوده، استان فارس اولین و بزرگترین تولید کننده انجیر خشک در ایران می باشد که درآمد اهالی مناطق انجیرخیز استان مستقیم یا غیرمستقیم وابسته به انجیر می باشند.
چشم انداز زیبای دشتها و کوهپایه های انجیرستان و وسعت پهناور آن نماد سخت کوشی مردمان این دیار است که بر پایه خرد و دانش بومی آنان نهاده شده و پایداری خود را به صورت طبیعی حفظ کردند و به عنوان یک ظرفیت ویژه برای شهرستان استهبان، استان فارس، کشور و دنیا مطرح هستند. استهبان با داشتن اکوسیستم بومی منحصر به فرد خود، بارها در برابر سیل و حوادث طبیعی با سربلندی از امتحان بیرون آمده است و علاوه بر داشتن محصولات با کیفیت و ارز آوری برای کشور، محیط زیستی مناسب و مقاوم را نیز در شهرستان به وجود آورده است.
در انجیرستان های استان و مناطق حاشیه های آن، کشاورزان و باغداران به طور تجربی و طی گذشت سال های بسیار، تا حدودی توانسته اند در برخی موارد با درایت و تجربه خود روزهای سخت خشک‌سالی را پشت سر بگذرانند. مردمان این دیار از قرون پیش و بدون هیچ تکنولوژی و فقط با مدیریت و تعقل که امروزه به عنوان علم آبخیزداری می‌شناسیم، توانسته اند تدبیری برای روزهای خسارت بیندیشند. به طوری که سیل نه تنها خسارت ایجاد نکرده بلکه غنیمت محسوب شود جلوگیری از وقوع سیل به واسطه جمع آوری سیلاب ها در درون گوراب های ساخته شده و انتقال آنها به اعماق زمین است. استفاده از تجربه ساخت گوراب‌ها و محوطه‌سازی‌های اطراف درختان انجیر دیم در این شهرستان می‌تواند نقشه راهی باشد برای سایر شهرستان ها در استفاده بهینه از روان آب‌ها، سیل و اتفاقات ناگواری همچون فرسایش خاک که باعث تهدید محیط زیست می‌شود. باغداران در نگهداری و پرورش انجیر دیم خشک از مهارت زیادی برخوردارند که این مهارت را نسل به نسل و سینه به سینه انتقال داده اند . دانش های بومی و منحصربه فرد باغداران استهبان را در عملیات هایی نظیر آبخیز داری، کرم کُشی و پنجه شکونی می توان دید.
سرمایه های اجتماعی و مشارکت مردمی در قالب تشکل های خاص مانند انجمن انجیرکاران، تعاونی باغداران، صندوق حمایت از توسعه فعالیتهای کشاورزی زنان روستایی، صندوقهای اعتبارات خرد زنان روستایی و سازمانهای مردم نهاد در گروه همدلی و مشارکت انجیرکاران این دیار منجر به توسعه باغات انجیر دیم و تاب آوری آنان در شرایط سخت شده است و بر پایه این سرمایه بی نظیر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نظام میراثی انجیرستان دیم شهرستان استهبان، سازمان جهادکشاورزی استان فارس از ثبت جهانی این انجیرستان توسط نهاد بین المللی فائو و جیاس حمایت خواهد نمود. باشد که با ثبت جهانی این میراث ارزشمند توسط جیاس و حمایت نهاد بین المللی فائو بر غنای این میراث افزوده گردد.
نقش انجیرستان ها در معیشت و زندگی مردمان مناطقشان انکار ناپذیر می باشد و این مسئله لزوم توجه اصولی به این نعمات خداوندی را که با زحمات بیش از اندازه مردمان سخت کوش استهبان به دست آمده است را بیشتر می نماید.
