مدیر جهاد کشاورزی شهرستان سپیدان در دیداری که با خانواده شهدای جهادگر این شهرستان داشت ضمن بیان مطلب فوق افزود : خانواده‌های شهدا، ایثارگران و جانبازان، بزرگترین سرمایه‌های معنوی انقلاب و ملت هستند و دلجویی و دیدار با آنان، ادای دین به ارزش‌های انقلاب است.
در این دیدار مادر شهید مصطفی عباسی ضمن بیان خاطرات خود از تولد این شهید بزرگوار گفت : یک شب در حالیکه به آسمان نگاه می کردم و بابت نداشتن فرزند از خداوند گلایه می کردم به خوابی عمیق فرو رفتم در عالم خواب دیدم در کنار چشمه ای هستم که چند نفر در حال برداشتن آب از چشمه هستند. سواری را بر اسب سفید دیدم که همه به سمتش هجوم می بردند و از آقایی که سوار بر اسب بود چیزی می خواستند. من هم مانند بقیه به سمت سوار رفتم و قسمش دادم که آقا به من هم چیزی بده ، دستمال سبزی از جیبش درآورد و به سمت من گرفت و گفت به شرطی این را به تو می دهم که هر وقت آن را خواستم به من پس بدهی. من هم گفتم چشم آقا هر وقت شما خواستید به شما پس می دهم. دستمال سبز را به من داد و رفت. وقتی به دستمال نگاه کردم دیدم وسط دستمال سبز با خط قرمز نوشته “یا حسین”. دستمال را به دور کمرم بستم و رفتم. در همین حال بود که از خواب بیدار شدم . خیلی دلگیر شدم که تمام این اتفاقات در عالم خواب بوده ، نزد مادر بزرگم رفتم و خواب را برایش تعریف کردم گفت خدا برایت خیر خواسته به کسی چیزی نگو که هر چه خیر باشد رخ می دهد. چند ماه بعد باردار شدم و پسری با چهره ای روشن و زیبا به دنیا آوردم و نام او را مصطفی گذاشتم تا به پیامبرش حضرت محمد (ص) اقتدا کند و راه او را پیش گیرد. مصطفی دوران پرنشاط کودکی را در خانواده شلوغ پدری در زادگاه خویش در روستای قاسم آباد گذراند و پس از طی دوران ابتدایی برای کمک به امرار معاش خانواده راهی شیراز شد و به شعلهای متفاوتی مشغول شد. در دوران نوجوانی بود که انقلاب به شور خود رسید و مصطفی نیز به خیل جوانان انقلابی پیوست و رشادتهای زیادی انجام داد. پس از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی، مصطفی نیز همچون بسیاری از جوانان به ندای امام لبیک گفت و در سن 17 سالگی به سوی جبهه شتافت و از همان ابتدا به سنگرسازان بی سنگر پیوست و برای همرزمانش سنگر می ساخت. تا اینکه پس از دو سال رشادت و فداکاری در جبهه های نبرد حق علیه باطل، به فیض رفیع شهادت نائل شد.
