رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان فارس گفت: کشور در شرایط کنونی در حال جنگ اقتصادی است و با توجه به تحریم های صورت گرفته ضروری است در تولید روغن و دانه های روغنی به خودکفایی برسیم.
به گزارش روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی استان فارس، قاسمی با بیان این مطلب که 30 درصد واردات کل کشور به روغن و دانه های روغنی اختصاص می یابد، افزود: ما انتظار داریم میزان سطح قابل کشت را ثابت نگه داشته و در همین سطح مدیریت تولید را انجام دهیم تا تولید دانه بیشتری داشته باشیم. در سال قبل توانستیم با برداشت 19 هزار هکتار کلزا، حدود 15 درصد سهم روغن کشور را تولید کنیم این در حالی است که این میزان در سال های گذشته حدود 8 تا 9 درصد بوده و 91 تا 92 درصد روغن را وارد می کردیم .
وی با اشاره به اهمیت کشت کلزا در پایداری و تولید بهتر گندم گفت: هر جا کلزا کشت شده حتما 1 الی 2 تن افزایش تولید گندم با کیفیت بهتر داشتیم. کشت کلزا حدود 17 تا 25 درصد جایگزین گندم و جو می شود و نباید با کشت بیشتر با چالش روبرو شویم.
این مقام مسئول با بیان این مطلب که باید به سمت عملیاتی کردن موضوع کشت کلزا رفت گفت: باید در همه سطوح استان فارس برنامه کشت کلزا را داشته باشیم و آبی که برای کشت شتوی رها می کنیم صرفاً برای کشت این محصول است.
قاسمی افزود: باید جلوی کشت بی رویه سبزی و صیفی گرفته شود و با همکاری شرکت آب منطقه ای استان فارس
می توان با اعمال شرایط سخت گیرانه، برداشت آب از چاه ها را محدود کرد و اجازه برداشت آب برای بیش از آنچه در پروانه قید شده داده نشود.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان فارس به ارائه بسته حمایتی در کشت کلزا اشاره کرد و گفت: بایستی بذر، بیمه، تسهیلات، کمک های فنی اعتباری، بذر کار، نشاء ، قیمت خرید ادوات کاشت و داشت و برداشت، سموم و علف کش، کود سولفات آمونیوم، آبیاری تحت فشار و بسته های تحقیقاتی و آموزشی و ترویجی و … چارچوب مشخص و مدون داشته باشد. از هم اکنون باید نیازهای کودی را در دستور کار قرار داد. کود پایه اگر نیاز است باید قبل از کشت آماده باشد، عاملین توزیع باید اعتباراتشان آماده باشد و سازمان تعاونی روستایی و اتحادیه شرکت های تعاونی تولید توزیعی و تامین کنندگان کود باید این مقدمات کار را به سهل ترین روش در اختیار کشاورزان قرار دهند.
قاسمی در خاتمه با تاکید بر این موضوع که باید امروز اضطرار کشور را درک کنیم افزود: این شرایط از یک بابت فرصت است تا امکانات، تجهیزات و منابع را در راستای نیازمندهای خود که اتفاقا برای ما چالش آفرین هم بوده تجهیز کنیم و از ظرفیت های مغفول خود استفاده کنیم.
