حیاتی اظهار داشت: نزدیک به شش دهه می باشد که نهادی تحت عنوان ” ترویج “ وارد چارت کشور شده است ولی متاسفانه علیرغم این که سایر کشور ها از این ابزار در جهت توسعه کشاورزی استفاده کرده اند نتوانسته ایم از این ابزار استفاده کنیم و تنها حدود شش سال از سال 1335 تا 1341 کشاورزی متحول شد و کشاورزی سنتی به سمت نوین حرکت کرد و نقش مروجین اهمیت یافت و البته در در سال 1341 که اصلاحات ارضی شروع به اجرایی شدن کرد و مسولیت آن را در اکثر نقاط کشور به کارشناسان ترویج محول کردند همانجا مسیر ترویج منحرف شد چرا که ترویج به عنوان یک نهاد آموزشی مشاوره ای درگیر مسولیت اجرایی گردید.
وی افزود: نظام ترویجی که در دهه 30 تا 40 وارد کردیم به روز نشد و با همان اهداف، تفکر و فلسفه خواستیم ترویج تاثیر گذار باشد و متناسب با تغییرات جامعه و نیاز ها ترویج به روز نشد. از نظام ترویج خواسته های نیم قرن پیش را داریم بنابراین چمن خواسته ها به روز نیست ایراد می گیریم ترویج کارایی ندارد.
حیاتی تصریح کرد: در دنیا سیاست های توسعه کشاورزی را باز بینی می کنند و نظام ترویج ابزار اجرای سیاست های توسعه کشاورزی هر کشور هست و بدین ترتیب وقتی سیاست های کشاورزی دچار ابهام هست نظام ترویج میبایستی مسیر دستیابی به سیاست ها را پیش ببرد و برای برون رفت از چالش ها مسیر کلان باید ترسیم شود باید متناسب با آن نظام ترویج را باز تعریف کرد و نهایتا” به جامعه کشاورزی حرف تازه بزنیم.
وی در ادامه با تاکید براین که مسئولیت عمده وزارت جهاد کشاورزی ترویج و آموزش کشاورزی است به ترویج دولتی و خصوصی اشاره کرد و گفت : عمده کشاورزان که حدود 75 درصد تولیدکنندگان را شامل می شوند زیر 5 هکتار زمین دارند و خرده مالک هستند و به دلیل قدرت کمتر، دولت ها مسئولیت های آموزشی را ارایه می دهند و این در حالی است که در دنیا نظام ترویج کشاورزی تکثر گرا توصیه می شود بدین معنا که خدمات ترویجی به عهده چند نهاد است که شامل دولت، بخش خصوصی،تعاونی ها و NGOها می باشد.
رئیس بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز در ادامه افزود: طی دو سال گذشته معاونت تحقیقات، آموزش و ترویج وزارت جهاد کشاورزی با ابتکاری در حال اجرایی کردن طرح نظام نوین ترویج می باشد و فعالیت های اجرایی را پایش می کند و امیدواریم نظام نوین ترویج عقب ماندگی ها را جبران کند و خوشبختانه در برنامه ششم توسعه هم برای آن ردیف بودجه پیش بینی شده است .
حیاتی مشاور عالی طرح نظام نوین ترویج در ادامه اظهاراتش گفت: بخش کشاورزی نیازمند بازبینی است و با توجه به محدودیت منابع ، تغییر اقلیم و بحران آب تولید با بحران مواجه کرده است و نمی توان تولید را با وضع موجود ادامه داد . باید به فکر معیشت جایگزین بوده و راه برداشتن فشار بر منابع مشاغل جایگزین است و البته با توجه بحران آب خیلی روش ها بازبینی شده و تکنولوژی های آب اندوز توسعه یافته است و لی باید برروی حساسیت های تولید کنندگان کار شود و یقین داشته باشیم که ادامه تولید در گرو تغییر رفتار کشاورزان به سمت کشاورزی پایدار است.
وی تاکید کرد: باید توسعه کشاورزی بخشی از توسعه روستایی باشد و باید کارها تفکیک شوند و بقیه دستگاه ها نیز باید نقش خود را در زمینه توسعه روستایی ایفا نمایند.
وی در خاتمه بیانات خود گفت: بر خود لازم می دانم که به دست اندر کاران ماهنامه پرتو امید تبریک بگویم از این بابت که تلاش و کمک می کند که ارتباط مطلوبی را بین دانشگاه و مراکز تحقیقاتی با بخش اجرا در جهاد کشاورزی فراهم و ایجاد نماید و واقعیت این است که یکی از مشکلاتی که ما امروز داریم شکافی است که بین دانشگاه ها و دستگاه های اجرایی در کشور وجود دارد و طبعا هر گونه حرکتی که در جهت کاهش این شکاف و هر قدمی که در این زمینه برداشته می شود فی نفسه ارزشمند و قابل تقدیر و ستایش است چرا که ما در واقع خیلی از مشکلاتی را که به عنوان مثال در بخش کشاورزی داریم نه به این مفهوم است که در کشور برای آن راه حلی وجود ندارد بلکه راه حل است ولی این راه حل ها در بخش دیگری انباشته شده است که امکان اجرایی شدن این راه حل ها به دلیل این شکافی که عرض کردم وجود ندارد و بنابراین می توان اذعان کرد که برای حل مشکلات بخش کشاورزی مان به هیچ عنوان به خارج از کشور وابسته نیستیم و برای تمام مشکلات و سئوال هایی که در این بخش موجود است در داخل کشور راه حل داریم. ما محققینی را داریم که در سطح دنیا طراز اول هستند و مقالات و نتایج تحقیقات شان در پیشرفته ترین مجلات و کنفرانس های علمی چاپ می شود و این پتانسیل در کشور ما در دانشگاه های ما نیز موجود است و بایستی از این پتانسیل در بخش اجرا استفاده شود و برگزاری این مصاحبه و تهیه این گزارش ها خودش فی نفسه یک قدم موثر در جهت شناساندن افرادی است که دغدغه بخش کشاورزی را دارند و عمری را در این زمینه تحقیق کرده اند و آموزش داده اند.
